عشقیم گل ساخته‌ی حسین علیزاده با صدای محمد معتمدی منتشر شد
اخبار موسیقی –امروز آلبوم جدید حسین علیزاده منتشر شد؛ آلبومی که «عشقیم گل» نام دارد و بخشی از قطعات آن سال‌ها پیش در آلبومی با نام «سروده‌های آذربایجان» با صدای «نصرالله ناصح‌پور» منتشر شده بود. حالا اما علیزاده آن قطعات را بازسازی کرده و با تنظیم جدید و با صدای «محمد معتمدی» و «پوریا اخواص» به انتشار در آورده است. «عشقیم‌گل» در یک بسته‌ی کامل شامل یک سی‌دی تصویری از کنسرت گروه «هم‌آوایان» در اسفندماه سال ۹۲ و یک مجموعه‌ی صوتی منتشر شده است.
عشقیم گل ساخته‌ی حسین علیزاده با صدای محمد معتمدی منتشر شد
این اثر برای مخاطبان علیزاده آشناست. او بخش‌هایی از این مجموعه را در کنسرت‌هایش همراه با این دو خواننده اجرا کرده است. همان زمان می‌خواست از خواننده‌ای آذری استفاده کند؛ اما کار را به «معتمدی» سپرد که می‌گفت مثل یک بازیگر خوب سینماست و می‌تواند نقش‌های متفاوت را به خوبی ایفا کرده و با انواع سلیقه‌ها خودش را تطبیق دهد و توانایی صدایش هم بالاست: «بهتر دیدم یک خواننده فارسی‌زبان، قطعات آذری را اجرا کند تا از این طریق عشق خود را به آذربایجان و آذری‌زبانان نشان دهیم.» البته جز خود علیزاده که تباری آذری دارد، هیچ‌کدام از اعضای گروه از آذربایجان نیستند.
علیزاده سال گذشته گفت که می‌خواهد به مناطق محتلف ایران سفر کند و به مردم آنها سوغاتی دهد. حالا به اولین وعده‌اش عمل کرده و «عشقیم گل» را برای آذری‌ها به انتشار در آورده است. خودش هم در بخش‌هایی از اثر، «تار آذری» نواخته و البته وقتی «تار» هم در دست گرفته، به آن لهجه‌ی آذری داده است. حکایت «علیزاده» با موسیقی آذری، حکایتی طولانی است: «من سال‌ها پیش موسیقی آذربایجان را نزد استاد سلیمی کار کرده‌ام و به این موسیقی تسلط دارم.»
حالا «محمد معتمدی» در گفت‌وگو با «موسیقی ما» درباره‌ی این اثر چنین توضیح می‌دهد: «اصولاً رسمی بین تمامی خوانندگان دنیا وجود دارد که گاهی به زبان یک قوم دیگر، آلبوم یا کنسرتی را اجرا می‌کنند تا مروج نوعی مهر بین اقوام مختلف باشند. این اثر برای خود من بیش از آنکه انگیزه‌های تکنیکی داشته باشد، بیشتر جنبه‌ی معنوی داشته و نوعی پیام‌رسانِ مهر و عشق بوده است. به خصوص اینکه در تمام سال‌هایی که فعالیت‌های هنری‌ام را آغاز کرده‌ام، همواره بهترین دوستانم و گاهی بهترین مخاطبانم آذری بوده‌اند.»
او همچنین می‌گوید: «ما خواننده‌های آذری‌زبان خوبی داریم؛ اما هدف من از اجرای این کار بیشتر توجه به جنبه‌های اجتماعی بوده تا موسیقایی و تکنیکی؛ هرچند کنار استاد علیزاده فعالیت کردن به نوعی این جنبه‌های تکنیکی و موسیقایی را تضمین می‌کند؛ اما تأکید می‌کنم که تلاش داشته‌ام تا جنبه‌های اجتماعی و ملی را تقویت کنم.»
این خواننده‌ی موسیقی سنتی در پاسخ به این سوال که آیا این تجربه را تکرار خواهد کرد یا نه، پاسخ می‌دهد: «تا جایی که توانایی‌ام اجازه دهد، این کار را خواهم کرد. کار کردن روی لهجه مستلزم زمان بسیاری است؛ با این وجود، من این کار را تا جایی که بتوانم، ادامه خواهم داد تا به سهم خودم نقش مؤثری در پیوند قلبی بین اقوام مختلف داشته باشم. البته در تاریخ ایران، همیشه نوعی همدلی میان اقوام مختلف وجود داشته؛ اما در این زمان بیش از هر زمان دیگری نیاز به این مسأله احساس می‌شود.»
آنطور که معتمدی می‌گوید، برای این اثر علاوه بر چند ماه تمرین همراه با گروه هم‌آوایان، مدتی به تبریز رفته و با موزیسین‌های آن منطقه کار کرده است: «اجرای من کپی آواز دیگران نیست. تمام آوازها را از دیوان [ملا محمد] فضولی انتخاب کردم و تلاش کردم اکسنت‌های درستی بر اساس نغمه‌های موسیقی آذری به آن بدهم.»
«پوریا اخواص» هم در خصوص این اثر به «پاپ موریک» می‌گوید: «ابتدا قرار بود در این اثر به عنوان نوازنده‌ی قیچک حضور داشته باشم؛ اما در آن یک‌سری خطوط موازی وجود داشت که من به عنوان همخوان، آقای معتمدی را یاری کردم و این تجربه‌ی جدیدی برای من بود که با زبان دیگری غیر از فارسی می‌خواندم. خطوط هارمونی و کنترپوانتیک این اثر بسیار پیچیده بود و فضا و ارکستراسیون کار به گونه‌ای تنظیم شده که موسیقی آذری را به ذهن مخاطب متبادر می‌کند. البته خواه‌ناخواه در برخی تک‌نوازی‌ها کمتر می‌توان این مسأله را شنید.»
اخواص البته از اینکه در اثری که منتشر شده، صدایش پایین‌تر از آن چیزی است که در کنسرت‌ها وجود داشته، گلایه دارد؛ با این وجود تأکید می‌کند که «محمد معتمدی» به خوبی توانسته این نقش را ایفا کند و علاوه بر آن، حضورش در این اثر با آهنگسازی «حسین علیزاده» یک افتخار به حساب می‌آید. او البته آلبوم دیگری نیز با «حسین علیزاده» با نام «فریدون‌نامه» با همراهی چند خواننده دیگر آماده‌ی انتشار دارد.
«عشقیم گل» (لزگی) شعری از عباس فولادی و ملامحمد فضولی دارد، «ساری گلین» که از آهنگ‌های قدیمی و معروف آذری و از آثار قدیمی و فولک محسوب می‌شود، دیگر قطعه‌ی این اثر است. این آهنگ قدیمی آذری را گروه هم‌آوایان چند سال پیش در قالب آلبوم «به تماشای آب‌های سپید» اجرا کرده بود و این بار نیز این قطعه با ترکیب شعری فارسی از سیروس جمالی در این اثر آمده است. «سن سیز» و «گل اوینا» دیگر قطعات این آلبوم هستند که در یک بسته‌ی کامل شامل یک سی‌دی تصویری از کنسرت گروه «هم‌آوایان» در اسفندماه سال ۹۲ و یک مجموعه‌ی صوتی از امروز به بازار آمده است. «محمد معتمدی» قطعات این اثر را خوانده و «پوریا اخواص» در خطوط موازی و حرکات هارمونیک او را همراهی کرده و این در حالی است که این آلبوم همان اجرای زنده‌ی کنسرت و بدون ضبط استودیویی است.
به هر ترتیب، موسیقی آذربایجان به دستگاه‌های موسیقی ایرانی نزدیک است و بخش موسیقی آذری این اثر در مایه بیات شیراز تصنیف شده که از نظر فواصل با آواز بیات اصفهان مطابقت دارد و بخش‌هایی هم در دستگاه سه‌گاه است. تنظیمات این اثر با وجود آذری بودن کلام، بر اساس سازهای ایرانی تنظیم شده؛ اما فضا و ارکستراسیون به گونه‌ای است که مخاطب -حتی آذری‌زبان- این مسأله را متوجه نمی‌شود.
در تازه‌ترین تجربه‌ی آهنگسازی «حسین علیزاده» خودش تار نواخته و پژمان حدادی تنبک و سازهای کوبه‌ای، سیامک جهانگیری نی، بهنام سامانی دف و سازهای کوبه‌ای، نگار بوبان عود، پریچهر خواجه قانون، رادمان توکلی تار، علی بوستان سه‌تار، سینا جهان‌آبادی کمانچه، سیاوش برهانی بم‌تار، محمد انشایی قیچک، وحید اسداللهی گارمون و محمد معتمدی، پوریا اخواص، راحله برزگری و صبا حسینی به عنوان خواننده و همخوان در این آلبوم حضور دارند.
این البوم و همچنین کنسرت ها توسط انتشارات ققنوس با مدیریت محمد حسین توتونچیان منتشر و اجرا می شود.
حسین علیزاده قرار است بعد از محرم و صفر هم کنسرت‌هایش همراه با «علیرضا قربانی» را در تهران آغاز کند؛ کنسرت‌هایی که این روزها در اروپا مشغول برگزاری است.